Perguntas
Que formas verbais são as palavras examinara, dera etc?
Porque mandam chamar a velha Vicência?
Quem é a personagem principal do conto?
Como é que a vidente foi recebida pelo enfermo (doente)?
Que tipo de pessoa era o capitão Basílio?
Quais são os poderes que a vidente tem, e quais são os que ela não tem?
Quais são as características modernistas no conto?
Traduzir: página 24 pelo fundo de «Atrevi-me a aproximar-me…» até «Concordei.»
Vocabulário
vidente | synsk person |
sertanejo | sertão-beboer |
ranchinho | diminutivo de rancho, casa ou cabana no campo |
sopapo | leiredekket hus |
descobrir-se | ta av seg hatten |
persignar-se | korse seg |
soerguer | løfte (halvt opp) |
de par em par | på vidt gap |
afrontação | pustevansker, kortpustethet |
acudir | komme til unnsetning, hjelpe |
sinapismo | sennepsplaster |
escalda-pés | varmt fotbad |
volta e meia | fra tid til annen, stadig vekk |
fisionomia | as feições do rosto; semblante, cara |
proclamar | utrope, bekjentgjøre |
prodígio | under, mirakel |
trole | landsens vogn som ble brukt i det indre Brasil før automobilen |
porteira | portão da entrada em propriedades rurais |
alvoroço | ståhei |
terreiro | område, gård, gårdsplass |
alviçareiramente | håpefullt, lovende |
sibila | spåkvinne, heks |
nadinha | (av nada) en "liten ingenting" |
corcunda | pukkelrygget |
casulo | kokong, nøste |
engelhado | rynket |
remendos | filler |
queixo | hake |
ressalto | fremhevet, utstående |
queixo em ressalto | underbitt? |
proejar | streve, jobbe |
remoer | drøvtygge |
farejar | lukte, snuse |
esgar | grimase |
aprumar-se | reise seg, gi seg et rykk |
menear a cabeça | riste på hodet |
alvacenta | blekt |
cravado | spikret fast, naglet |
indagar | spørre ut |
apreensivo | bekymret |
arfar | gispe |
hausto | drag |
encarar | stirre på |
regougar | knurre, hoste frem, knirke ut |
arranco | rykk |
vigário | sogneprest |
lamuriado | sørgende |
atulhar | stoppe |
fumo | her=tobakk |
pitar | røyke pipe |
baforada | trekk (av en pipe) |
esmoler | velgjørende |
em artigo de morte | døden nær |
Calvário | Golgata |
Info
Passou a infância no Rio junto à avó materna, açoriana. Formou-se professora primária, dedicou-se por longos anos ao magistério, de que foi fruto o livro para curso primário Criança, Meu Amor. Ensinou Literatura na Universidades do Brasil e do Texas (1936-1940).
Viajou longamente pelos países de sua predileção, México, Índia e sobretudo Portugal, onde viu reconhecido o seu mérito antes mesmo de se consagrar no Brasil como uma das maiores poétas da língua portuguesa contemporânea. No início da sua carreira literária aproximou-se ao grupo do neo-simbolismo e há ressonâncias disso nos seus primeiros versos (1923/1925). Anos depois, preferia trilhar caminhos pessoais, mais modernos.
Cecília foi escritora atenta à riqueza do léxico e dos ritmos portugueses, tendo sido talvez o poeta moderno que modulou com mais felicidade os metros breves. «Canção» apareceu inicialmente no Retrato Natural em 1949.